Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Ημερίδα «πυρηνική ιατρική και καρκίνος του πνεύμονα»

Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ με θέμα: «ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΟΣ. ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ: ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ».

Η ημερίδα ήταν αφιερωμένη στη μνήμη της Ελένης Γυφτάκη Διευθύντριας Πυρηνικής Ιατρικής Γ.Ν.Α «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ». Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Γενικού Ογκολογικού Νοσοκομείου «Άγιοι Ανάργυροι» με Υπεύθυνη της  Ημερίδας την κ. Σοφία Σαράντη, Πυρηνικό Ιατρό, Συντονίστρια Διευθύντρια του τμήματος Πυρηνικής Ιατρικής του  Γενικού και Ογκολογικού Νοσοκομείου Γ.Ο.Ν.Κ «Οι Άγιοι Ανάργυροι» Κηφισιάς.

Συζητήθηκαν θέματα  Βιοηθικής, την Κλινικής και Εργαστηριακής Ηθικής, ζητήματα που σχετίζονταν με τη  Συμπτωματολογία και τη διάγνωση, τη Νέα σταδιοποίηση και τη Σύγκριση με την παλαιά διαγνωστική του Καρκίνου του πνεύμονος. Συζητήθηκαν επίσης όλα εκείνα τα Ογκολογικά διλήμματα που προκύπτουν τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής προσπάθειας του καρκίνου του πνεύμονα όπως είναι η συμβολή των απεικονιστικών/λειτουργικών εξετάσεων, οι απαντήσεις των Απεικονιστικών εξετάσεων, οι απαντήσεις της κλασσικής Πυρηνικής Ιατρικής SPECT, SPECT-CT και ο τρέχων ρόλος της ΡΕΤ-CT και PET-MRI. Αναλύθηκαν επίσης θέματα που αφορούν τη Ραδιοισοτοπική θεραπεία στον καρκίνο του πνεύμονα και στις μεταστάσεις του, το σύγχρονο  και μελλοντικό ρόλο της  Πυρηνικής Ιατρικής στις στοχευμένες θεραπείες του καρκίνου του πνεύμονος και τη PET-CT  στον σχεδιασμό της ακτινοθεραπείας του πνεύμονος.
Στο Συνέδριο  συμμετείχε με πρόσκληση της διευθύντριας κ. Σοφίας Σαράντη, ως εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.κ. ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ αλλά και ως ομιλητής  ο πανοσ. αρχιμ. Δρ. Θεοδόσιος Μανώλης, Κλινικός Βιοϊατρικής Έρευνας και Βιοηθικής Ογκολογίας κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως και τακτικό μέλος της Συνοδικής Επιτροπής επι Ποιμαντικών Θεμάτων και Καταστάσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Θέμα Ομιλίας: «Βιοηθική του καρκίνου στην εποχή της Σύγχρονης Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας»

Ο π. Θεοδόσιος αναφέρθηκε στον ρόλο της σύγχρονης Γενετικής και Γενετικής Συμβουλευτικής στην Ογκολογική φροντίδα. Προσέγγισε όλα εκείνα τα Βιοηθικά Ερωτήματα που προκύπτουν στα άτομα με γενετικό ιστορικό κληρονομικού καρκίνου, καθώς και αρκετά  Βιοηθικά ερωτήματα που παρουσιάζονται στους ασθενείς με μεταστατικό ή τελικό καρκίνο όπως για παράδειγμα: Ποιος θα πάρει αποφάσεις για τον ασθενή; Είναι σωστή η αναβολή ή η διακοπή θεραπείας; Τι πληροφορίες πρέπει να δωθούν για να αποφασίσει ο άνθρωπος αν θέλει να υποβληθεί σε γενετικό Ca-test? Ποιο είναι το καταλληλότερο άτομο για να εξετασθεί σε μια οικογένεια; Πώς επηρεάζει την ιατρική αντιμετώπιση το να γνωρίζει ο άνθρωπος ότι έχει το προδιαθεσικό  Ca-gene?  Ποιος είναι αυτός που παίρνει την απόφαση αναβολής ή επίσπευσης του θανάτου για έναν άλλον άνθρωπο; Έχουμε το δικαίωμα να παρατείνουμε τη ζωή σε ογκολογικούς ασθενείς με μη αναστρέψιμη νόσο;  Μέχρι ποιο σημείο μπορούμε να εφαρμόζουμε επιθετικές θεραπευτικές παρεμβάσεις;
Ο π. Θεοδόσιος ανέπτυξε την θεμελιώδη βιοηθική αρχή του  ΣΕΒΑΣΜΟΥ στη αντιμετώπιση του ογκολογικού ασθενούς,  τονίζοντας ότι θα πρέπει να αποδεχόμαστε τον ογκολογικό άρρωστο στην ολότητα του, να τον φροντίζουμε σαν να είναι ο εαυτός μας, να  γίνονται σεβαστές οι επιθυμίες του, οι αξίες και τα πιστεύω του. Ο άρρωστος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με εξατομικευμένες  θεραπευτικές  παρεμβάσεις που να προστατεύουν  τη φυσική και ψυχο-πνευματική ακεραιότητά του, από παράγοντες που την απειλούν όπως:   Το συνεχές υποφέρειν (suffering) από συχνά ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ, όπως είναι: ο πόνος, η αϋπνία, η κούραση, η κατάθλιψη κτλ.

Ο π. Θεοδόσιος αναφέρθηκε και σε διάφορα άλλα βιοηθικά ζητήματα όπως για παράδειγμα  στο Σεβασμό της αυτονομίας του ογκολογικού αρρώστου, το δικαίωμα στην ενημέρωση, την «πληροφορημένη συναίνεση», την Ενημέρωση του ασθενούς και τη λήψη συναίνεσης , την παρέμβαση του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας και της ευρύτερης νομοθεσίας στην δύσκολη ογκολογική απόφαση κτλ.
Επίσης ανέλυσε τις σύγχρονες Βιοηθικές αρχές που υπάρχουν στη Γενετική Συμβουλευτική του καρκίνου όπως είναι:  Η αρχή της μη Κατευθυνόμενης Γενετικής Συμβουλής, η αρχή της Ελεύθερης Πρόσβασης, η αρχή της Εχεμύθειας , η αρχή της Πληροφόρησης και η παρέμβασή τους στον ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ και την καλύτερη προστασία της    κοινωνίας από τις γενετικές νόσους όπως είναι ο κληρονομούμενος καρκίνος π.χ. Καρκίνος του μαστού.
Ο π. Θεοδόσιος ανέπτυξε επίσης και τη θεολογική και τη Νομική  θεώρηση της Γενετικής Συμβουλευτικής, και την επίδραση όλων αυτών των επιστημονικών δεδομένων στην προληπτική διάγνωση του καρκίνου. ΄Εγινε επίσης ανάλυση του  ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΜΦΥΤΕΥΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΤΗΝ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΛΗΨΗ, καθώς αναλύθηκαν όλες εκείνες οι φιλοσοφικές, θεολογικές, ιατρικές και νομικές πτυχές που αφορούν το μεγάλο ερώτημα της βιοηθικής αποδοχής των γενετικών εξετάσεων  στην πρώιμη ανακάλυψη του καρκίνου.
Καταλήγοντας την ομιλία του ο π. Θεοδόσιος ανέφερε ότι οι διαφορές ατόμων και κοινωνικών ομάδων όσο είναι σεβαστές δεν είναι πρόβλημα, (μπορεί να είναι και επιθυμητές), όταν όμως κάποια ομάδα ή άτομο προσπαθεί να επιβάλει τις δικές του, με βίαιες μεθόδους, τότε γίνεται μεγάλο και οξύ πρόβλημα για την κοινωνία μας.
Ο  ηθικός προβληματισμός δεν θα λύσει μεν ως δια μαγείας τα προβλήματα, θα βελτιώσει ωστόσο τον τρόπο κρίσης και αξιολόγησης του αντικειμένου μας. Διαφωνώντας ωστόσο μέσα από τη διαδικασία του ηθικού αναστοχασμού προάγουμε μαζί και  ένα άλλο ανεκτίμητο αγαθό: τον κριτικό και δημιουργικό σεβασμό στην αξιακή ποικιλότητα του κοινωνικού, ηθικού και πολιτικού μας κόσμου. Η έναρξη του διαλόγου στα ζητήματα αυτά αναδεικνύει δύο ζητήματα.
1) Να μην έχουμε πόλους αποφάσεων, αλλά συνολική ευθύνη αποφάσεων.
2) Να έχουμε σωστή ενημέρωση και πληροφόρηση, ούτως ώστε να είναι ισοβαρείς οι απόψεις που ακούγονται, χωρίς υστερίες, χωρίς μεμψιμοιρίες, χωρίς υπερενθουσιασμούς και χωρίς αρνήσεις.
Αυτό το πράγμα επιτυγχάνεται με το διάλογο, την ενημέρωση, την πληροφόρηση άλλωστε αυτός είναι και ο δικός μας στόχος, με τις συζητήσεις που διοργανώνουμε, να προάγουμε  τον προβληματισμό της ανταλλαγής απόψεων, χωρίς φανατισμούς.